بسم الله الرحمن الرحیم... از همان روز پهن‌گشت زمین همان روز دحوالارض، تمام ِ اشارت خدا روی یک نقطه از زمین بود آدم ابوالبشر هبوط که کرد همان یک نقطه را به فرمان خدا بالا برد... و به محاذی عرش، بیت الله را در زمین بنا نهاد. کعبه، نقطه‌ی آغاز ِ زمین... بعد از آن پیامبری مبعوث نشد مگر اینکه آن نقطه را گرامی داشت... و مگر اینکه به خادمی آن شرف یافت! ابراهیم ِخلیل با تمام ِ عظمتش به خدمت ِ کعبه گماشته شد و خدا ابراهیم و فرزندش اسماعیل را به تطهیر بیت ستود... و آفرینش در شگفت از اینهمه تکریم ِ یک بنا! ابابیل‌ها ابرهه و سپاهش را به جرم دست‌درازی به حریم کعبه سنگ‌سار کردند! گوئی خدا کائنات را به خدمت کعبه گرفته بود... . . تمام ِ این سال‌ها خدا تمام ِکائنات را به خدمت گرفته بود تا کعبه را نگاه دارند برای یک روز خاص! تا همان سحرگاهی که درد بر تار و پود مادری نشست! و پرده‌ی بیت الله دست آویز مادر شد... . . تمام ملائک در سکوت محض ... خیره در کعبه و مادر... میان حیرت همگان، کعبه به احترام ِ مادر از هم گشوده میشود... . . فوج فوج ملک و حورالعین برای کنیزی مادر به کعبه داخل می‌شوند! بهترین زنان بهشت آمده‌اند تا افتخار قابلگی طفل را از آن خود سازند! عرش به یکباره قیام می کند... سکوت آسمان شکسته می شود... باران تبارک است که از عرش می بارد... ملائک سپید در سپید برای بوسه زدن بر بازوی حیدر هبوط می کنند در زمین... کعبه سه روز به میزبانی علی شرف می‌یابد... کعبه بزرگ میشود فضیلت می‌گیرد کعبه بر تمام آفرینش فخر می‌فروشد... خدا هم به علی مباهات می کند... کعبه دیگر بار گشوده میشود و مادر و طفل غرق نور از کعبه خارج می‌شوند طفل را به آغوش می‌کشد می‌بوید و می‌بوسد... مرحبا می‌گوید و اشک می‌ریزد خدا نام طفل را از نام خود گرفته است « علی » این نام میان عرب سابقه ندارد خدا خودش برای علی‌اش اسم گذاشته است! . حالا راز آنهمه تکریم کعبه فاش میشود! تمام نیکان ِ آفرینش برای تکریم قدمگاه علی به خدمت گرفته شده بودند! . . از همان آغاز آفرینش محور علی بود... در زیارت غدیر می‌خوانیم سلام بر تو ای کسی که کعبه به واسطه‌ی تو شرف یافت دارد می آید... دارد می آید با دامن دامن رحمت و مغفرت... جاری می شود نهر ِ شیرینتر از عسل و سپیدتر از شیر... سوغات بهشت است... هدیه خوب ِ خدا برای تمام بنده ها... می آید با دنیا دنیا خوشنودی و خرسندی ِ خدا... می آید و با آمدنش می رود خشم ِ خدا... می آید تا درهای دوزخ را به روی ما ببندد... نامش را « اصب » گذاشته اند بس که رحمت و مغفرت در جاری ِ زلالش بی دریغ می بارد. اصب یعنی باران ِ رحمت، یعنی باران ِ مغفرت، یعنی باران ِ بدون وقفه، پر از سخاوت... در حرمت و فضیلت یکدانه است...در شرافت تمام و کمال... بهانه است، برای راندن آتش! یک روز روزه اش جهنم را دور می کند، یک سااااااال دورتر... سه روز روزه اش سند می زند به نامت! سند ِ بهشت... روزه اش آسان می کند برایت: سکرات مرگ، هول پس از آن، گذر از صراط، هول قیامت و... اصلا آن دنیایت را گوارا می کند. خدا به نام خودش زده این ماه را...رجب را می گویم... ماه ِ بزرگ خدا... رجب دارد می آید با دامن دامن رحمت و مغفرت... تذکر: این متن بر اساس روایات وارده در مفاتیح الجنان نگاشته شده. صلواتی بفرستید به روان پاک شیخ عباس قمی اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم توجه: التمااااااااااااااااااس دعااااااااااااااااااای فراوااااااااااااااااااااااان بسم الله ... بسم الله می گویم در حالی که می دانم شما همتای نقطه ی بایید. باء بسم الله. همان نقطه ای که اگر نباشد کمک و استعانت از خداند بی معناست. همان علی ع. همان بابا علی ع. قبل تر ها که در خیال خود به زمان و مکان شما می آمدم با خود می گفتم اگر در خانه را بکوبم بابا علی ع راهم نمی دهد. چون دختر بدی ام. چون انگار راهم راه پدر که ولی من نیز هست نبوده است. فکر می کردم شما هم مرا دوست ندارید مادر. مرا راه نخواهید داد. اما الان که بیشتر فکر می کنم به نظرم می رسد شما مرا راه خواهید داد اما آیا من طاقت ماندن در آنجا را دارم؟ شما دختر پیغمبر بودید مادر! آن هم پیغمبری که حاکم یک جامعه است. اما چگونه آن همه گرسنگی را تحمل می کردید؟ حتی گاه که نبی از اوضاعتان آگاه می شدند و می گفتید که دو روز ، یا سه روز (روایات مختلفه) یا پنج روزه چیزی نخوردید و ایشان گاه در جواب شما می فرمودند تو سرور زنان جهانی... شاید اگر من جای شما می بودم می گفتم من نخواستم سروری را، من گرسنه ام... آن همه تحمل ضعف برای یک زن آن هم چون شما با آن موقعیت،... تقوای خاص می طلبد ... الله اکبر! مادر! شما کی بودید دیگه! همین می شود که می شوید پاره وجود رسول ص . در دانه خدا. خشم خدا در خشم او رضایت خدا در رضایت او. هم خود سخی بودید هم پدر. حاضر بودیدگرسنه بمانید اما کسی که در منزل شمارا می کوبد یا می آید دست خالی برنگردد یا گرسنه نماند. شما غنی بودید نه به آن معنا که فدک داشتید نه، به این معنا که از آن به قدر نیاز و قوت خود برمی داشتید . شما احساس نیاز به مال دنیا نمی کردید. از دنیا به قدر قوت بندگی خدا می خواستید. شما هنوز هم هستید. نه این که بودید. مادر در خانه شما لقمه نانی هست نه این که نباشد اما به گمانم من فرزند، برای "ماندن" در خانه باید معرفتی چون معرفت فضه داشته باشم. شما یک الگویید. مگر می شود پاره وجود رسول ص باشید و الگو نباشید. در پایین ترین درجه ضعف و گرسنگی قرار می گیرید تا شیعیانتان به خاطر لقمه نانی به درگاه خدا شاکی نشوند، دزدی نکنند. چرا که خود گفتید در خطبه فدک ، علت حرمت دزدی ، رعایت عفت عمومی است. شاید به این خاطر که کسی که از حصار ملکیت شخصی دیگران عبور کند و وارد حریم خصوصی آنان شود دیگر شکستن دیگر حصارها هم سختش نیست. مادر! زبانم کم توان است. مثل شما نیستم که وقتی حرف می زنید انگار قرآن می خوانید. انگار جز کلام خدا نمی گویید. ببخشید بلد نیستم خوب آنچه را درک کردم بگویم. راستی مادر، تولدت مبارک! دل َ م یک جرعه نجفــــــــــــــــــ می‌خواهد و دیگر هیچ! دارم تمام میکنم! راهم بده... دیروز روضه داشتم. نه آن طور که معمولا هست. احساس کردم وظیفه دارم . زنان جمع شدند. از غریبه و آشنا. از دوست و فامیل. خلاصه ای از فعالیت های خضرت زهرا و خضرت علی علیهما السلام را برای حمایت از فدک گزارش دادم. بعد روضه خوانم روضه ای خواندند. احساس کردم با پس و پیش آمدن آنها یا به خاطر بی لهجه حرف زدن من زیاد متوجه سخنانم نشدند. عجیب خسته بودم. بعد مجلس تلویزیون می دیدم و سخنرانی یک متفکر. احساس کردم هیچ نکرده ام. یا زهرا به بزرگی خودت بخش. آن‌کس که تو را شکست نمی‌فهمید آینه‌ی هزارپاره، هزار بار بیشتر نشان می‌دهد حیدرش را مادر! . و علی الدنیا بعدک العفا بعد از تو خاک بر سر دنیا... بسم الله... یک سال دیگر هم تمام شد و تو نیامدی... تو تا حالا آمده بودی! سین پنجم :سرودآمدنت سین هفتم، سیمای تو... بیا که بی تو هفت سین هم معنا ندارد... . این متن از نوشته‌های قدیمی من هست. قبلا هم روی وبلاگ گذاشتمش. به خاطر حس قشنگی که توش جاریه خیلی دوسش دارم. تقدیمش میکنم به همه مخاطبای گل وبلاگمون. و آرزو میکنم سالی سرشار رضایت امام زمان داشته باشید. دم تحویل سال برای فرج آقا دعا کنید. دارم میرم واسه مامانم خونه تکونی کنم:) نوکرشم هستم مخلصشم هستم:) شاید یه مدتی ننویسم:) نگرانم نباشید:) التماس دعا بسم الله... بارها گریختم و هر بار در تنگاتنگ ِ گریز دریا از هم شکافت و فرصت ِ رهایی نصیبم شد امّا من به نیمه‌ی دریا نرسیده دست دراز کردم و فرعون را از غریق شدن رهاندم! و هر بار آن سوی نیل، باز من بودم و فرعونی که ادعای خدایی می‌کرد! . . گریز چاره‌ی من نیست وقتی از فرعون، دل نمی‌کنَم و وقتی حتی اگر بی فرعون از نیل گذر کنم سامری، رهایم نخواهد کرد! . . چاره‌ی من چیز ِ دیگری است جز شکاف ِ نیل و فرار از مصر! من تبری می‌خواهم، بر دوش که دل َم را جرأت دهد برای مصاف! تبری که با آن قطعه قطعه کنم هر چه فرعون است و سامری! و از جا برکَنم هر چه تعلق است و وابستگی! . چاره‌ی من همین است! باید تبر برگیرم... . . این متن بر مبنای آیات زیر نوشته شده است: بسم الله... پیش از این چیزی به اسم کم آوردن در واژه‌ها نبود! چیزی به اسم غم حسی شبیه ناامیدی اصلا خبری از این حرف‌ها نبود! اینجا اما انگار، غم کلیدوازه است! کم آوردن عادت و ناامیدی حرفه است! . عـــــــاشقی زشت و نازیبا معشوق، سنگدل و بی‌وفا! . عــــــــــــــــــشق اگر عشق باشد! پر است از رویش و سرزندگی حرکت و بالندگی . این چه عشقی است که پشت می‌کند به هر چه احساس و عاطفه! و چنگ می‌زند به هر چه مهر و محبت! عاشق را درهم می‌شکند؟! زندگی را جهنم می‌کند؟! این چه عشقی است که جز انـــــــــدوه و آه ارمغانی ندارد؟! . عشــــــــــــــق شورآفرین است همیشه‌ی عاشق، بهار است! امید و نور و زندگی تبسم و شور و بالندگی عاشقی یعنی این! نه اینهمه خمودگی و تنهایی اینهمه انتظار سرد و اینهمه بی‌وفایی! . معشوق اگر معشوق باشد زنده می‌کند عاشق را نَفس ِ تازه می‌دهد لحظه لحظه‌اش را معشوق اگر معشوق باشد بی‌وفایی در مرامش نیست! . عشق اگر پاک باشد بهشت میشود، زندگی شور می‌گیرد جوانی! . عشق اگر پاک باشد.... . . معشوق ِ عشق‌های پاک همیشه بر عاشق مشتاق‌تر است تا عاشق بر او.... بسم الله... کاش یک بار هم که شده دم ِ افطار برسم! درست، همان‌وقت که سفره را گشوده‌اید... . در را بکوبم و ناله‌ام را بلند کنم به اسی_____رم اسیرم گفتن! . آن وقت تو بلند شوی تا افطارت را بر من ببخشی! و تمام ِ آنها که گرد ِ آن سفره‌اند به تبع از تو... . در را به رویم بگشایی و افطار را بگذاری روی دامنم... . آن وقت، من به پایت بیفتم اشک بریزم و التماست کنم که من طلب ِ نان نکردم! من آمدم تا رهایم کنی... . بگذار این‌بار پایان قصه آیه‌ی دیگری نازل شود! هل أتی بر من گذشته من، حِینٌ مِّنَ الدَّهْرِ َ م را در إمّا کَفورا سر کرده‌ام! 1 ..... بگذار من شان نزول ِ پناه جستن باشم و تو تفسیر ِ روشن ِ پناه.....گاه! 2 . . طلب ِ نان نکردم! آمدم تا برایت قصه کنم اسارت ِ هزار و چهارصد ساله‌ام را...! . دمی کنارم بنشین تا نشانت دهم مُهری که به نشان ِ اسارت داغ زده‌ام بر عمق ِ جانم! . . کاش یک بار هم که شده دم ِ افطار برسم! درست، همان‌وقت که سفره را گشوده‌اید... . در را بکوبم و ناله‌ام را بلند کنم به اسی_____رم اسیرم گفتن! . آن وقت تو بلند شوی تا بگشایی تمام ِ بندهایی که نَفس بر گلوگاه ِ ایمانم بسته! و تمام ِ آنها که گرد ِ آن سفره‌اند به تبع از تو... . . در را به رویم بگشایی و آرام، آرام یک به یک بندها را از هم بگشایی و هر لحظه رهاتر و رهاترم کنی... . آن وقت از آسمان نرم نرمک در مدح ِ تو تبارک نازل شود... 3 و در احوال ِ من رحمت... 4 . . آخر ِ قصه زیاد هم فرق نکرد باز هم درود بر تو و دم ِ مسیحائیت علی . آن بار نان دادی و من این‌بار، جان می‌گیرم از عطای تو... . کاش یک بار هم که شده دم ِ افطار برسم..... . . . این متن بر مبنای شان نزول سوره مبارکه دهر نوشته شده داستان نزول دهر را در همین وبلاگ بخوانید: تب عشق آیات مربوط به هر قسمت از متن با شماره، مشخص شده‌اند و در انتهای پست آمده‌اند ممنونم که نوشته‌های قرآنی من رو با تطبیق به آیات میخونید:) . عکاس: مهدیه جونم:) . 1. هَلْ أَتَى? عَلَى الْإِنْسَانِ حِینٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُنْ شَیْئًا مَذْکُورًا / انسان1 آیا بر انسان زمانى از روزگار گذشت که چیزى در خور ذکر نبود ؟ إِنَّا هَدَیْنَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکِرًا وَإِمَّا کَفُورًا / انسان2 ما راه را به او نشان دادیم یا سپاس گزار خواهد بود یا ناسپاس 2. وَإِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجَارَکَ فَأَجِرْهُ / توبه6 و اگر یکى از مشرکان از تو پناه خواست ، پناهش بده 3. فَتَبَارَکَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِینَ / مومنون14 4. إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ / بقره173 خدا بسیار آمرزنده و مهربان است
پیامبر به استقبال مادر می‌شتابد 
هفـت سـین امسال را نذر آمدن تو کردم
آینه را شکستم شاید خودبینی ام کمتر شود شاید به انتظار نزدیکتر شوم
ماهی را به دریا سپردم شاید رهایی او یکی از هزاران زندانی ما آدم ها را از بند غرورمان آزاد سازد جای سنبل گلدان ها را پرازنرگس کردم
جای شمعدان های آینه را با شاخه های یاس عوض کردم
با سین اول به تو سلام دادم:"سلام علی آل یاسین "
سین دوم:سجاده! سجاده ام را بازکردم طنین ِ " ایاک نعبدوایاک نستعین" صد مرتبه در قامت نمازم پیچید، شاید دست توسلم به دامان تو رسد...
ساعت را روی سفره گذاشتم تا ساعت های نیامدنت را شماره کنم تا ساعت آمدنت را ثانیه به ثانیه انتظارکشم
برای سین چهارم خواستم سبدی بگذارم پر از لحظه هایی که انتظارت را کشیده ام پر از لحظه هایی که به یادت بوده ام پر از لحظه هایی که برای تو بوده ام اما شرمنده ام که سبد را باید خالی بر سر سفره بگذارم که اگر در این سبد لحظه ای تنها یک لحظه می بود ...
سین ششم:سبزی بیرق تو
سین هفتم؟؟!!
سلام
سجاده
ساعت
سبد
سرود
سبزبیرق
سین هفتم؟؟
سین هفتم؟!
سین هفتم؟!
آری سیمای تو هفتمین سین سفره هفت سین ماست
وَإِذْ فَرَقْنَا بِکُمُ الْبَحْرَ فَأَنجَیْنَاکُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ / بقره50
وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ / بقره51
وَتَاللَّهِ لَأَکِیدَنَّ أَصْنَامَکُم بَعْدَ أَن تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا / انبیا57 و 58
By Ashoora.ir & Night Skin
نویسندگان
پیوندها
آرشیو مطالب
سایر امکانات
لوگوی دوستان
