دلم برایت تنگ می شود. چه زود گذشت. تازه دم گرفته بودم. چقدر حیف شد نشد بیشتر به جام هایت لب بزنم و نوش رحمتت را بنوشم. نرو. دلم برایت تنگ می شود نرو. دلم می خواست هم شب ها و هم روزهایت بیدار بمانم. دست در دستت قرآن بخوانم. در سوز سوز شبهای قدر، بر شانه ات تکیه زنم گیتار گلویم را بنوازم و هم نوا با ذرات عالم سبحانک یا ... سر بدهم. رنگین کمانی شده بود دلهاو نورانی شده بود زبانها. و من انگار غرق در بازی بودم. در شهر بازی رمضان. از سرسره افطاری ها سر می خوردم و در دریای رنگ های براق عطوفت ها می افتادم. بر تاب نماز ها سوار می شدم به اوج که می رسیدم تاب را رها کرده و در آغوش آسمان ستاره ها را قلقلک می دادم. کاش ای قدر سرگرم تماشا نمی بودم. این قدر کودک نفسم را آزاد نمی گذاشتم. خودم ستاره می شدم به فرق آبی آسمان به جای تاب قصه ام سوار رحمت زمان خودم نماز می شدم خودم فراز می شدم که آسمان به من رسد پی تراز می شدم تراز حق علی بود حقیقتش جلی بود اذان به بانگ پر زند: علی علی ولی بود.
By Ashoora.ir & Night Skin