بسم الله... آن‌ها که پیش رفته بودند بازگشتند و آن‌ها که عقب مانده بودند رسیدند تمام ِ صد‌و‌بیست‌هزار نفر نفر جمع که شدند از چهار طرف اعتراف گرفت که صدایش را می‌شنوند! تا همه را جمع نکرد تا همه نگفتند صدایت را می‌شنویم سخنش را نگفت! نخواست بهانه‌ای برای کسی بماند! و فرداروزی کسی بتواند ادعا کند که آن روز میان آن دشت بالای آن منبر پیغمبر حرف زیادی نزد حرف از دوستی علی بود همین!! . بعد از حمد و ثنای خدا برای نبوتش از مردم اعتراف گرفت و تمام ِ آن صد‌و‌بیست‌هزار نفر شهادت دادند که تا کنون دروغی از او نشنیده‌اند و او در انجام امر الهی کوتاهی نکرده است... خوب که اعتراف‌هایش را گرفت! خوب که راه بهانه‌ها را بست سخنش را آغاز کرد! فرمود سه بار است که جبرئیل بر من نازل می‌شود و مرا مأمور می‌کند به ابلاغ رسالتی سترگ و من از شدت ِ قلّت پرهیزگاران و کثرت منافقان از ابلاغ رسالتم بیم داشتم! اما حالا جبرئیل آمد و حفظ اسلام را از جانب خدا ضامن شد و من با اعتماد به وعده‌ی پروردگار، فرمان الهی را به شما می‌رسانم! مردم! علی برادر و وصی و جانشین من بر امت است او ولیّ شما بعد از خدا و پیغمبر است مردم! بدانید که خداوند او را بر شما نصب کرد و اطاعتش را بر مهاجرین و انصار بر بادیه‌نشین و شهرنشین بر عرب و عجم بر آزاد و برده بر سیاه و سفید بر بزرگ و کوچک واجب نمود. مردم! علمی نیست مگر اینکه خداوند در سینه من نهاده است و علمی در سینه‌ی من نیست مگر اینکه من تمام آن را به علی سپردم مردم! علی اولین ایمان آورنده اولین نمازگزار و اولین عبادت‌کننده است و تنها کسی است که جانش را در لیلة‌المبیت به خاطر حفظ جان من به خطر انداخت. مردم! علی را برتری دهید که خداوند او را برتری داده است. مردم! علی بعد از من برترین مردم است تا وقتی که خدا روزی نازل می‌کند و خلقی باقی باشد! مردم! هیچ آیه‌ی مدحی نیست مگر در مدح ِ علی و هیچ آیه‌ی ذمّی نیست مگر در ذمّ دشمن ِ علی مردم! ملعون است هر کس با علی مخالفت کند مردم! هرکس که من مولای اویم این علی مولای اوست... . تمام ِ این حرف‌ها را جلوی چشم ِ تمام ِ آن صد‌و‌بیست‌هزار نفر زد. تا روز ِ قیامت نسل به نسل سینه به سینه برای یکدیگر نقل کنند و پیام ِ آن روزش را به گوش عالم برسانند... . خوب که حرف‌هایش را زد خوب که از علی گفت فرمود حالا با علی بیعت کنید نفر به نفرتان... تمام ِ آن صد‌و‌بیست‌هزار نفر با علی بیعت کردند سه روز طول کشید بیعت کردنشان! هنوز صدای بخّ بخّ یا علی هایشان از آن صحرا می‌آید اما هرگز کسی نفهمید چه شد که تمام ِ آن صد‌و‌بیست‌هزار نفر فراموش کردند آن‌چه را که آن روز میان آن دشت بالای آن منبر پیغمبر با تمام آن‌ها گفت... . تذکر: این متن با تکیه بر فرازهایی از خطبه‌ی شورانگیز غدیر نگاشته شده است... توصیه می‌کنم دوستان حتما این خطبه‌ی شریف رو بخونند. الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین به ولایة امیرالمومنین اجر این نوشته تقدیم به هرکی -حی یا میت- که حب علی در دلش باشد...
و از تمام ِ آن صد‌و‌بیست‌هزار نفر عهد گرفت تا آن‌چه را که دیدند و شندیدند
By Ashoora.ir & Night Skin
نویسندگان
پیوندها
آرشیو مطالب
سایر امکانات
لوگوی دوستان
