می خواهم جشن بگیرم... باید تمام خانه را آینه بندان کنم... هزار آینه ی تو در تو که هر کدام مهر مرا هزار بار بیشتر نشان دهد و نگاه تو را هزار بار زیباتر...
باید گلاب بیاورم، عِطر و عنبر و مشک...
شاخه های یاس را باید میان آینه ها تاب دهم، می خواهم جشن گیرم... یک جشن تمام عیار...
باید یک عالمه میهمان دعوت کنم: تمام کبوتران روی بام مسجد، تمام گنجنشک های روی شاخ انار، تمام شانه به سرهای میان باغ، تمام آفتابگردان ها، تمام گل های به، تمام گلدان ها و تمام ِ لطافت نسیم... و صد البته تمام این فرشته ها که این روزها صدای بال هایشان، سحر را پر از موسیقی می کند...
هدیه ام را لای سرخی ِ رزها پنهان کرده ام و گذاشته ام میان درخشش آینه ها...
نمی دانی اینجا چه شوری به پاست، پرواز کبوتران، غوغای گنجشک ها، رقص آینه ها، تاب خوردن های شاخه ها توی دست های مهربان نسیم...
اما! یک اتفاق!... نسیم می وزد و برگ گل کنار می رود... وای! نه!! می خواستم خودت بازش کنی!! برگ گل کنار می رود و هدیه ام برای همه هویدا می شود...
«یک شاخه یاس که رویش نوشته ام خدایا دلش را لبریز کن از مهر حضرت یاس _سلام الله علیها_»
تمام میهمان ها از هدیه ی من پر از شوق می شوند... کبوتران بال می زنند،آفتابگردان ها لبخند... گنجشک ها پر از شور، همهمه می کنند و شانه به سرها با ایشان همراه.... فرشته ها هم یک عالمه آمین می ریزند پای شاخ یاسی که برایت هدیه آورده ام...
در و دیوار خانه پر از آینه است، پر از مهر ... بوی یاس و گلاب پیچیده است... میهمان ها همه امده اند.... هدیه ی من هم که باز شده است... همه چیز برای یک جشن تمام عیار آماده است... اینجا فقط جای خودت خالی است...
.
.
.
عطر یاس ! برایت جشن تولد گرفته ام... با یک دنیا آرزوهای قشنگ... بیا!... بیا شمع هایت را فوت کن...
عطر یاسم! تولدت هزاربار ستاره باران...

پ.ن: تقدیم به خواهر عزیزم عطریاس که تولدش تو ماه رمضون بود، و من اون موقع اینجا نبودم ولی این متن رو همون ایام ماه مبارک براش نوشتم...
پ.ن: معمولا تقدیم رو اول متن مینویسند... ولی خواستم تا آخرش بخونی بعد بفهمی برای تو نوشتم JJJ
پ.ن: دقیقا اول اذان مغرب نوشته ام تکمیل شد... برای تو و تمام رفقای مجازی دعای مخصوص کردم....
پ.ن: چهل سالگیت مبارک عزیزمJ

نوشته شده در دوشنبه 91 مرداد 30ساعت ساعت 3:46 عصر توسط ملیحه سادات| نظر