دعای عهد می خوانی؟! فقط می خوانی؟!...

فاطمه س چهل شب دست حسنینش را می گیرد و در تک تک خانه های انصار و مهاجر را می کوبد، فاطمه س چهل شب با آن حال و روزش! در می کوبد تا برای امام زمانش یار جمع کند... دعای عهد یعنی این!! یعنی عهد فاطمه س با امام زمانش در لحظه لحظه زندگیش جریان دارد! نه اینکه صرف چند عبارت در کلامش خلاصه شود!! این عهد در عمل فاطمه س هویدا می شود...

ما هم دلمان خوش است به دعای عهد خواندن!!! یعنی واقعا اینطور می شود سرباز شد؟؟!!
دعای عهد تا در زندگی جاری نشود هیچ وقت ما را سرباز نخواهد کرد! حتی اگر چهل هزار صبح دعای عهد بخوانیم!!
اصلا فلسفه چهل باره این دعا این است که ما هر صبح این عبارتها را تکرار کنیم و به آنچه می گوید فکر کنیم! عمل کنیم!
فکر کنیم پشت این دعا چه چیزی نهفته است؟! چرا اینهمه تکرار؟!
فکر کنیم چرا اینهمه خدا را قسم می دهیم؟ بوجهک الکریم، بنور وجهک،باسمک... برای آمدن کسی بلغ مولانا......فکر کنیم آن کس کیست؟! الامام الهادی المهدی... 
در راز این «اجدد»ها فکر کنیم انی اجددله...باز تجدید عهد، چرا اینهمه این تجدید عهد مهم است که هر صبح باید تکرار شود؟! حتما باید قرار مهمی داشته باشیم که اینهمه باید تجدید شود!! حالا که این قرار اینهمه اهمیت دارد پس لابد باید خودمان را حسابی آماده کنیم!
فکر کنیم این چه عهد مهمی است که ما حتی از خدا می خواهیم که اگر عمرمان کفاف نداد دوباره ما را زنده کند تا ما سر قرار حاضر شویم!!!
این چه قرار مهمی است که فقط باید گفت العجل العجل العجل...
.
.
راستی این چه قرار مهمی است که من روزم را باید با یادآوری آن شروع کنم؟؟!!
.
.
ما هم دلمان خوش است به دعای عهد خواندن....