عاشقی برای مخلوقان شرطی دارد: خدا را بیشتر از او دوست داشته باشی.

بخوان: بقره:165: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا یحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ بعضی از مردم، معبودهایی غیر از خداوند برای خود انتخاب می‌کنند؛ و آنها را همچون خدا دوست می‌دارند. اما آنها که ایمان دارند، عشقشان به خدا، (از مشرکان نسبت به معبودهاشان،) شدیدتر است.

بگو: من تو را دوست دارم نه بیشتر از خدایم که به خاطر تو گناه کنم.

 کاش این را در فیلم های عشق و عاشقی ایرانی می دیدم یا بیشتر می دیدم. عشق به مخلوق این نیست که هرچه او گفت عمل کنی. شاید عشق در زندگی مشترک به این شکل قشنگ تر باشد که عیب او را از دیگران مخفی کنم ولی طوری که خود او هم متوجه نشود عیبش را کم رنگ کنم. چون به یک باره نمی شود عادت یک فرد را عوض کرد. تدریج , رمز موفقیت در کار است. و این در صورتی است که من عاشق، آن عیب را نداشته باشم که هیچ ، حسن مقابل آن راهم داشته باشم.

نوشته شده در شنبه 92 اردیبهشت 7ساعت ساعت 11:32 صبح توسط سیده فاطمه| نظر