درد نامه زهرا:
بانو بغض آلود و پردرد برای مدینه خطبه می خواند: أیها بنی قیله! أ أهضم تراث أبی و أنتم بمرأ؟؟!!! ای انصار آیا میراث پدرم بلعیده شود در حالیکه شما حال و روز مرا می بینید؟؟!!
....
برخیزید پیش از آنکه من بلعیده شوم! به داد یادگار پیغمبرتان برسید...
درد نامه علی:
علی اشک آلود اما صابر با پیامبر شکوه می کند: و ستنبئک إبنتک بتضافر أمتک علی هضمها... و به زودی دخترت تو را آگاه خواهد ساخت از اجتماع امتت بر بلعیدنش...!!
...
یا رسول الله امتت، دخترت را بلعیدند!!!
........
دردنامه من:
دیوانه ام می کند این واژه، این واژه ای را که زهرا فریاد می زد با من اینگونه مکنید، اما چند صباحی بعد علی آرام درگوش پیامبر گفت با زهرایت چنین کردند...
دیوانه ام می کند این ه...ض...م...!
مگر مردم با زهرا چه کردند؟؟؟
می دانی هضم یعنی چه؟؟