مني که سه ساله با تو ام.خوب ميدونم تو فرشته اي.مي شناسمت.البته در حد خودم.در حد همين ارتباط سه ساله.تو مليحه ي شيطون جمع هاي دوستانه اي.مليحه ي سنگين و با حيا و عفيف, وقتي داره با يه نامحرم حرف مي زنه و چادرشو سفت چسبيده و قاصرات الطرفه.مليحه ي شبهاي فاطميه دانشکده که با عشق و احساس,با سوز و گداز از حضرت فاطمه ميگه و مرواريد مرواريده که رو گونه هاش مي غلطه و پايين مياد.تو مليحه ي صبور زخم زبونهايي,تو مليحه ي مرد عمل روزاي سخت تحريمي,تو مليحه ي اهل قلم که با قلمت گاهي آدمو مي خندوني و گاهي به شدت مي گريوني.
تو مليحه ي...
و او چه ميدونه از اين همه ريزه کاري هاي شخصيتي مليحه ي من؟! همون بهتر که رفت.لياقت شناختن و دوستي با تو رو ندشت.