سلام.
بنده هم به شما تبريک مي گم
خسته نباشيد يا به قول خراساني ها خدا قوت!
همين که تونستيد يه مرحله مهم از زندگي علمي رو با موفقيت و سرافرازي پشت سر بگذاريد خودش جاي شکر و اميدواري داره.
حتي اگر براي هيچ کس اهميت نداشته باشه! يا اهميتش درک نشه براي خودتون اين يه نشانه براي باور توانمندي هايي هست که مي تونه زمينه ساز پيشرفت هاي بيشتري بشه.