سلام برتو اي باب الحوائج. اي زنداني بغداد . اي باب معصومه .اي همه هستي رضا. امروز دلم براي زيارت تنگ شده دلم هوايي شده كاش مي توانستم پرواز كنم تا به حريمت برسم ودركناركبوتران حرمت برآن گنبد طلايي بنيشم وبهشت را از زمين تماشا كنم . دلم براي استجابت دعا دركنار حرمت تنگ شده مگر مي شودفراموش كنم آن روزها كه مهمانت بودم چه صفايي داشت وشما چه خوب مهمان نوازي كردي هرچند من لايق آن همه عطا نبودم يادش بخير اون شبي كه من براي ....توي حرم انتخاب شدم چه كسي باور مي كرد چيزي كه درخواب هم نميديدم تا بميرم فراموش نخواهم كرد يقين دارم آنشب مرا انتخاب كرده بودي وابن لطف را ازدعاي مادر مي بينم جايي مرا كشاندي وعملي به من محول شد كه آرزوي بسياري از آرزومندان توست ومن چه بد كردم نتوانستم جواب اعتماد شما رابدهم .بگذار خون گريه كنم تا دلتنگيم فروكش كند بگير دستم را كه دارم زمين ميخورم كمكم كن دارم مي ميرم اما بي تو هرگز نخواهم مرد.....