شبکه اجتماعی پارسی زبانانپارسی یار

پيام

+ کاش مي‌شد
غم را
در گلابپاش
بر چهره‌ي بي‌غمان پاشيد!
و چون بذري در بستر گردنهاي ستبر کاشت!
.
.
.
بي‌دردي، درد بزرگي است!
.
از درد سخن گفتن و از درد شنيدن / با مردم بي درد نداني که چه دردست...
به به درود بر مدير اديب و دانشمندمون....
و دعاي منِ غمگين براي تو اين است که هيچ گاه در زندگي رويايي خود هيچ گاه غم نبيني...غم ديدن چندين برابر بي دردي ، درد بزرگيست...
بي درد، بي عار است....
بي دردي، بد دردي ست...!
برای مشاهده پیام های بیشتر لطفا وارد شوید
vertical_align_top