پيام

ساعت يك و نيم
91/11/23

+ [وبلاگ] مخاطب ِ خاص...!

احسنت عزيز دلم ... به نظرم خيلي زجر آوره وقتي مي دونن انتهاي کوچه براي عشق شون بازه و براي خودشون مسدود ولي بازهم به اين فکر نمي کنن فقط يک نفر مي تونه دل شون رو از او کوچه عبور بده ... شايد هميشه تنها راه عبور از انتهاي کوچه نباشه ... شايد بايد کمي هم پرواز را عاشقانه ياد کرد ...

چقدر تاسف داره وقتي بازي تيم فوتبال محبوب مون مساوي ميشه و به وقت اضافه مي کشه ، اونقدر هيجان زده مي شيم که کم مونده قلب مون وايسته !!! ولي وقتي نوبت صحبت عاشقانه با معشوق مون مي رسه ، از طولاني شدنش گلايه مي کنيم ...

چقدر ناراحت کننده ست وقتي کمي با خودمون تنها ميشيم و به چيزهايي فکر مي کنيم ، نمي تونيم با دوستان نزديک مون در ميون بذاريم ، چون اونها را معتقد به اين حرفها نمي دونيم ... کجاي راه رو اشتباه رفتيم ؟ چرا به خودمون بر نمي گرديم ؟

شايد صداي قلب مون ضعيف باشه ولي هنوز ميزنه ... کمي بيشتر دقت کن ... بيشتر ... بيشتر ... قبلت چه کسي رو صدا مي زنه ؟

به به، آفرين بر شما. چقدر بجا و دقيق و زيبا. خداوند به قلم و جان و روانتان برکت عنايت فرمايد. آمين.

السلام عليک ... اياک ...

اميدوارم منظور از تمام «تو» ها روزي «او» شود...انشاءالله...اللهم عجل لوليک الفرج...

چنين هست پرواز بانو ي گرامي ، حضرت امام (ره) در تفسير سوره ي حمد ذيل الحمدلله رب العالمين يک حرفي دارند که همين است ، اينکه همه او را مي طلبند ، عالم از او مي گويد با خبر از گفته ي خويش و غافل از آن

ممنونم حديث عزيزم

سلام بر شما مهندس فخري بزرگوار.... بسيار ممنونم از لطفتون