پيام

ساعت يك و نيم
91/9/13

+ *گزارش ديدار دانشجويان با خانواده شهيد سيد علي سجادپور* . دوستانم به نيابت به سرايت رفتند دل پر از شوق شنيدن گفتم: چه خبر؟ يک نفر گفت: علي خُردم کرد و شکست آن‌همه کبر و نخوت نه! کلامي بهتر: خردي و کوچکي‌ام را به نگاهم انداخت ديگري گفت عزيز! دل من شعله کشيد، ديده‌ام تاب نياورد نگاه مادر و کسي گفت: دلم!

‏«سيدمرتضي» 91/9/29

پدرش گفت: علي، پدرم بود که گفت: «پدر از مرگ نترس!» اولي گفت که از مادر او از پدرش -مادر خيس نگاه، پدر سوخته‌دل_ طلب خواسته‌اي را کرديم مادرش گفت حجاب پدرش گفت حجاب نگه خيس به جوشش افتاد و زبان نرم به جنبش از خواب: نتواند تکاني بدهد سنگ سنگين وقار ولي آن سنگ سبک را به سر پا بزنند مست‌هاي سر پر شوق سراب

دومي گفت عزيز! ما در آن خانه در آن دست خط علي و آن جزوات *علي و راه علي حس کرديم*

از بر شادي روح شهدا هم صلوات

ساعت يک و نيم آن روز

اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم