اين روزها انقدر تهمت و ناروا راجع به صدراي حكيم شنيدم كه ديگه تاب آوردن اين نوشته ي تو هم برام يه ذره سخت بود. كلامت حقه، و خودم هم هميشه همين نظر تو رو داشتم و دارم و البته ملاصدرا هم همين نظر رو داره (ر.ك مفاتيح الغيب، مفتاح دوم) اما چه مي شه كرد كه كوته فكران تنگ نظر، ياراي درك اين افكار رو ندارن و انگار كه تخم بددلي و تهمت و كج انديشي و كج فهمي در دلشون ريشه كرده.
ببخشيد مليحه جان، جاي اين حرفا، ذيل اين مطلب نبود. اين حرفا رو بذار به پاي درددل.
آخرنوشت:

اما دلم هواي تو کرده بود!

تا تو هستي چه نيازي است به برهان ملاصدرا براي اثبات واجب الوجود؟!

تو آنقدر شگفت هستي که وجودت اثبات خدا باشد!

ياحق

سلام

خيلي زيبا بود , بسيار دلنشين ...

سلام بسيار زيبا و آميخته با احساس.چه شيرين و چه تلخ متن زيبايي نوشتيد.خدا قوت

سلام...
واقني خوندنش لذت بخش بود:)