اين روزها چه مي نويسد اين قلم؟! روضه هاي بي سر و صدايش از چندين و چند مداحي ها که در اين ايام شنيده ام ناب تر است.واژه واژه هايش حرف ميزند با آدم.عجيب دلم با نوشته هايت هوايي کربلا مي شود.در مجلس ابا عبدالله"ع"،از علي اکبر"ع" ميخوانند و من به ياد نوشته ي تو ميگريم.از عباس"ع"ميخوانند و دلم باز تنها جملات داغ تو را به ياد مي آورد و آتش ميگيرد.و در ميان همه ي اشک و آهم به ياد تو مي افتم.مي خواهم دعايت کنم.به ياد مي آورم که گفتي اشکي اگر جاري شد براي مهدي فاطمه دعا کنيد.بيشتر از پيش بر رفاقت با تو مي بالم.براي مولايمان دعا ميکنم و ميگويم:آقا براي مليحه سادات دعا کنيد...