امان! امان! اي خدا امان از خود شيفتگي...

بابا مهربون!بابا خوش زبون! تو نميخواد دعا کني خدا به من جنبه بده!برو واسه خودت دعا کن که جنبه ي شوخي نداري! منم دوست دارم مهربون!

خداييش يه چيزي بالاتر از شاهزاده ي رؤياهاي من... حالا عزيز دلمو چشم نکني يه وقت مليحه جون! ميدوني مليحه شکر زباني که خيلي کردم... ولي يه وقتايي مثل همون وقتايي که الکي ادا و اطوار در ميارم حس ميکنم شکر عمليم مشکل داره!يهو به خودم ميام و ميگم:چيه؟! خوشي زده زير دلت؟!...

من خودمم عاشقشم... راستش مليحه,همسرم اهل زيارت قبورم هست.هر چند وقت يه باري باهم ميريم.اونجا که ميرم خيلي حس خاصي دارم...يه ارامش خاص و سکوت و تفکر عميق و گاهي حس ميکنم تنم به شدت مي لرزه....اما...کو تکون خوردن و آدم شدن؟!....

سلام... آخ که گفتين...

سلم عزيزم... نظر لطف شماست...قربون محبتت...

الهي آمين... عليک سلام... همينطوره عزيز...